Curaçao (Dushi Korsou) een warm eiland

Curaçao (Dushi Korsou) een warm eiland

Sinds iets meer dan een maandje ben ik terug van het prachtige Curaçao (dushi Korsou) dat ik voor vier maanden mijn thuis mocht noemen. En zo voelde het ook: als thuis. Ik heb me denk ik nog nooit zo prettig gevoeld op een plek, anders thuis. Het is letterlijk en figuurlijk; een warm eiland.

Curaçao staat bekend als tropisch eiland met parelwitte stranden en een helderblauwe zee, maar het is zo veel meer dan dat. Het eiland heeft een ontzettend rijke cultuur en geschiedenis die tot ver teruggaan.

Curaçao (Dushi Korsou) een warm eiland

Curaçao (Dushi Korsou) een warm eiland

Een voorbeeld zijn de Hato grotten, deze zouden meer dan 200.000 jaar oud zijn en 1500 jaar geleden bewoond werden door inheemse Ararwak indianen. Later werden de grotten gebruikt als schuilplaats voor slaven tijdens de eerste periode van de slavernij. Ik ben zelf niet in de grotten geweest, maar ik heb me laten vertellen dat het erg indrukwekkend is.


Curaçao (Dushi Korsou) een warm eiland

Even terug naar wonen op Curaçao: ik woonde in de wijk Berg Altena, een wijk die als ‘niet erg veilig’ wordt omschreven, maar zo heb ik het nooit ervaren. Veel mensen koppelen onveiligheid aan Curaçao, in zekere zin is dat waar, in andere zin kan ik het niet bevestigen. Ik heb zelf nooit een vervelende ervaring gehad op het eiland, of dat ik me onveilig voelde. Maar ik moet er wel bij zeggen: zoek het niet op.

Zo ging ik ’s avonds nooit alleen over straat, ging ik overal met de auto naar toe en deed ik de deuren altijd goed op slot. Ik vergelijk het altijd een beetje met iedere grote stad (in Nederland of elders); daar zijn ook goede buurten en minder goede buurten. Zo geldt dat ook voor Curaçao.  

Ik in mijn buurtje Berg Althena

Ik in mijn buurtje Berg Althena

De wijk waar ik woonde was vlak bij het gezellige Pietermaai en Punda, waar je met de auto letterlijk binnen twee minuten was. In Punda en Pietermaai is ’s avonds altijd genoeg te doen door de gezellige barretjes die er zitten en vele restaurantjes. Ook in het oude Waterfort aan zee zaten veel verschillende restaurantjes waar je lekker kunt eten.
De wijk Otrobanda daarentegen is ook enorm gezellig maar er zitten wel wat minder eettentjes. In Otrobanda zijn vooral veel mooie oude gebouwen en street art te bezichtigen. 

Iets wat ik na langere tijd wel miste op het eiland was winkelen.

Ik ging veel naar de Ronde Markt in Punda (Willemstad) waar ik armbandjes en kettingen kocht, maar echt leuke kledingwinkels kent Curaçao niet. Er zit bijvoorbeeld geen Zara op het eiland, en laat dat nou net mijn favoriete winkel zijn. Mijn tip: als je voor langere tijd op het eiland woont, neem veel leuke kleding mee vanuit huis of laat vrienden/familie die op bezoek komen wat meenemen.  


Iets waar ik naast winkelen ook echt gek op ben is eten, en dat heb ik aan mijn broeken gemerkt.

De Curaçaose keuken is erg zoet en vettig en bestaat uit veel zoetigheid en gefrituurde gerechten. Zo hebben ze veel soorten bolo (cake) en veel soorten gebak of koekjes met kokos, ananas, pinda’s, noem maar op. Ik ben zelf niet zo’n zoetekauw en meer van de hartige hapjes, waardoor ik mijn hartje ophaalde aan de pastechi’s en arepa’s. Een pastechi is een dubbelgevouwen plakje soda-deeg met de meest lekkere vulling erin, van galiña (kip), tot gehakt, tonijn, kabeljauw of kaas. Een arepa is een traditioneel Venezoluaans broodje gemaakt van voorgekookt maïsmeel. De broodjes zijn meestal gevuld met tonijn, guacamole, kaas, chorizo, kip, draadjesvlees of bruine bonen.

Curaçao (Dushi Korsou)

Curaçao (Dushi Korsou)

Voor lekkere Antilliaanse recepten kijk eens op: Antilliaans-eten.nl. En voor voor wie van vis houdt, zit je op Curaçao ook goed. Mijn favoriete visrestaurant is De Visserij in de Piscaderabaai. De vis wordt iedere dag vers gevangen én ter plaatse schoongemaakt. Bovendien zijn de visgerechten niet duur en zit je heerlijk aan het water.

Een ander erg lekker restaurantje waar ik fan van ben is Brisa Do Mar (Pop’s Place) aan de Caracasbaai waar je tegen een fijn prijsje heerlijke vis- en lokale gerechten eet. Ook hier zit je weer fijn aan het water. 


Tijdens de tijd dat ik op Curaçao verbleef, werkte ik bij het Antilliaans Dagblad, de krant van de gehele Nederlandse Antillen.

Redactie Antilliaans Dagblad

Redactie Antilliaans Dagblad

Daar was ik vijf tot zes dagen per week te vinden. Het was vaak hard werken maar wanneer ik na het werk de deur uit liep en letterlijk de papegaaien zag rondvliegen, was het snel weer goed. ‘S avonds ging ik vaak uiteten en naar Happy Hours of bij Mistral Bistro in Punda op het terras zitten. In de weekenden lag ik bijna altijd aan een van de mooie stranden (ieder weekend verkende ik weer een nieuwe plek) of was ik met een boot weg.

Activiteiten die ik veel heb gedaan waren hiken, maar vooral snorkelen. Ik ben vaak met vriendinnen ’s avonds onder begeleiding van een gids gaan hiken en ik heb de Christoffelberg beklommen, maar niet zo vaak als snorkelen. Ik kon maar geen genoeg krijgen van de prachtige onderwaterwereld van Curaçao. 

Onderwaterwereld van Curaçao

Onderwaterwereld van Curaçao


Tip: ga mee met een boottrip naar Klein Curaçao.

Het onbewoonde eilandje midden in de Caribische zee is ongeveer op een uurtje varen verwijderd van Curaçao. Het is er niet alleen prachtig, het eiland heeft ook een rijke geschiedenis die teruggaat tot in de eerste periode van de slaventijd toen er zieke en dode slaven werden gedropt op het eiland. En volgens een oude mythe spookt de geest van een kapitein nog steeds in de vuurtoren op het eiland.

Vuurtoren, Klein Curaçao.

Vuurtoren, Klein Curaçao.


Er valt nog zo veel te vertellen over dit kleine maar fijne eilandje. Ik heb de meest geweldige tijd ooit gehad en ik zou zo teruggaan om er weer voor langere tijd te verblijven. Het klimaat is heerlijk warm, het eten is echt rijk van smaak en de mensen zijn zo ontzettend lief. Het eiland geeft mij een onbetaalbaar gevoel wat met geen woord te beschrijven is. Curaçao heeft echt mijn hart gestolen en ik heb het in mijn hart gesloten.  

Voor nu… Heb ik ontzettende heimwee naar mijn dushi Korsou en hoop ik dat ik snel terug kan en dan weer voor langere tijd.  

Liefs Sanne


Curaçao

Volg:
Sanne van de Boomen
Sanne van de Boomen

Mijn naam is Sanne. Op dit moment studeer ik journalistiek aan de Fontys Hogeschool voor Journalistiek in Tilburg. Schrijven, zoals hoort bij het vak journalistiek, is altijd al een van mijn passies geweest. Niet alleen schrijven; ik ben gek op reizen, dagjes weg en natuurlijk ook eten.

Find me on: Web | Instagram

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *


Zoek je iets?